Week 32

En toen was daar na een aantal fijne weken het afscheid waar ik het meest tegenop zag: mijn ouders vlogen na vier weken terug naar Nederland. N u zou ons echte leven op Aruba met z’n drietjes gaan beginnen en eerlijk is eerlijk: ik (en wij) waren daar aan toe. Maar hoewel ik 's ochtends  nog tegen mijn vader zei dat hij er geen groot ding van mocht maken en niet mocht gaan huilen, was ik degene die op de airport de tranen niet meer kon bedwingen.

Verder gingen we deze week naar Baby Beach, bezochten we een toeristische trekpleister, en hadden we een leuke middag in een waterpark.  Lees gauw verder, dan neem ik je weer mee in onze week!

Maandag; Toms wekker ging vanmorgen vroeg. Hij had zijn eerste werkdag na een lang verlof. Toen hij de deur uit was, begon Neal wat te pruttelen en besloot ik hem nog even bij mij in bed te nemen. Zalig dit soort ochtendjes! We hebben zelfs nog even verder geslapen, wat een luxe! Voor mijn ouders terug naar Nederland zouden gaan, wilden ze nog graag naar Baby Beach. Dit gingen we regelen! Omdat het een zonnig strand is met weinig echte schaduwplekken, besloten we vroeg heen te gaan: ik wilde er zeker van zijn dat we een schaduwplekje onder een palapa zouden bemachtigen voor Neal. Rond 9 uur zaten we dan ook bepakt en bezakt in de auto en tegen tienen waren we op het strand. En oh, wat was het heerlijk! Het was nog rustig en het zand was op sommige plekken onbelopen. Prachtig! We zwommen, lazen en genoten van de zon. Om 4 uur had ik weer rijles en stond daar ineens een andere rijinstructeur dan mijn eigen klaar. Achteraf was dat zodat er (onpartijdig) gekeken kon worden in hoeverre ik het autorijden onder de knie had. Aan het einde van de les kreeg ik te horen dat ik klaar ben: ik hoef niet meer te lessen tot het praktijkexamen!

Dinsdag; Vanmorgen had ik een heerlijk even een me-time momentje gepland: mijn nagels werden gedaan. Dat kon ook nog mooi even nu papa en mama er nog waren om op Neal te passen. Tegen de middag zijn we naar Oranjestad gereden. Eerst hebben we heerlijk geluncht bij de Suiktertuin, een echte aanrader mocht je ooit op Aruba zijn! Natuurlijk moesten er ook souvenirtjes gekocht worden. Net die ochtend waren er 2 grote cruiseschepen aangekomen en dat maakte het vreselijk druk in de stad. Na een aantal kraampjes in de mensenmassa bekeken te hebben, besloten we terug naar huis te gaan en het morgenvroeg als het rustig was opnieuw te proberen.

Woensdag; Vanochtend werd ik wakker met een knoop in mijn maag: vandaag was de laatste dag met papa en mama. We begonnen met een rondje boodschappen waarna we terug naar Oranjestad zijn gereden voor de felbegeerde souvenirtjes. Toen deze binnen waren, zijn we naar de Alto Vista Chapel gereden. Hier hebben we een kaarsje aangestoken voor (oud)tante Riet, een mooi en emotioneel moment waarop we haar herdachten.  We waren net op tijd, want toen wij de Chapel uit liepen kwamen er 2 bussen vol toeristen aan. Hilarisch om deze mensen te zien los gaan met hun camera! Foto’s die totaal niet aansloten bij de locatie waar ze waren, werden koortsachtig geschoten. Een grappig gezicht was het wel. We reden met een omweg terug naar huis en werden getrakteerd op prachtige natuur. Terug thuis doken we het zwembad in en genoten we de laatste uurtjes van elkaars gezelschap. Half 5 was het zo ver: de koffers werden in de auto geladen en we gingen naar de airport. Na veel knuffels, lieve woorden en tranen (van mijn kant) liepen mijn ouders door de douane.

Donderdag; Ik werd wakker in een leeg huis, of nou ja, leeg? Neal was er natuurlijk,  maar verder niemand. Nog voor ik goed en wel aan het ontbijt zat, was ik alweer aan het huilen. Ongesteld zijn en voor lange tijd afscheid nemen is geen goede combinatie kan ik je vertellen! Neal snapte er weinig van, maar zorgde wel voor fijne afleiding. We hebben gezwommen, veel geknuffeld en ik heb de was gedaan. Tja, spannender dan dit wordt het niet! We hadden gewoon een rustige dag.

Vrijdag; Vanmiddag zijn we naar een waterpark geweest aan de voet van de hooiberg. Neal was natuurlijk nog veel te klein voor een glijbaan, maar Tom heeft zich er uitstekend mee vermaakt! Omdat het een park voor alle leeftijden was, zaten Neal en ik samen met Shindy en haar zoontje in het kleine zwembad. In de schaduw was de verkoeling ge-wel-dig! De afgelopen dagen was het zo ontzettend warm dat zelfs de locals het er moeilijk mee hadden. ‘Het wordt nog warmer,’ zeiden ze, dus dat wordt nog wat! We hebben in ieder geval genoten van de fijne middag. Die avond ging Tom lekker op stap en had ik mijn eerste avond alleen thuis. Heerlijk B&B vol liefde gekeken, maar ook nu overviel de stilte me. Toch wennen om weer ‘alleen‘ te zijn. Ik was dan ook blij toen Tom later die avond weer thuis was!

Zondag; Morgen is het zo ver: mijn autotheorie-examen! Vandaag stond dan ook in het teken van leren, leren en nog eens leren! Niet dat ik de afgelopen weken anders heb gedaan, maar het blijft spannend! Foei, ik ben zo zenuwachtig. Ik heb echt hard geleerd en weet zeker dat ik het ken. Maar hoe de vragen gesteld worden, welke vragen je krijgt: het blijft afwachten. Tussen het leren door zijn we naar het strand geweest om gezellig te ontspannen. Daarna was het weekend alweer voorbij.