Week 3

Hi leuke mensen welkom bij een nieuwe week blog.

En toen was het alweer woensdag, de afgelopen dagen gingen echt onwijs snel. De reden hiervoor is de aankomst van mijn ouders op Aruba afgelopen zondag! Na elkaar bijna 7 maand alleen via de telefoon gezien te hebben was het een fijn weer zien en heerlijk om te kunnen knuffelen. Een nadeel? Ze hebben het Nederlandse weer mee genomen.. sinds maandag is het heel bewolkt en komt het op een paar droge periodes voor de rest met bakken uit de lucht maar dat mag de pret niet drukken. Benieuwd naar wat we deze week allemaal gedaan hebben? Lees dan gauw verder :).

Waarom gebeurt dit altijd als je alleen bent?

Ik begon de week met een nieuwe blogpost op woensdag, even wennen maar ik kreeg veel positieve reacties dus dat is fijn. Wat niet zo fijn was, was het feit dat ik dinsdagavond niet lekker werd. Ik kreeg erge buikpijn waardoor ik niet langer dan enkele minuten in dezelfde houding kon zitten. Vreselijk! Dit hield aan tot vrijdag. Schuldgevoel naar Neal (want die heeft twee dagen voor de tv gezeten) en pijn waren continu aanwezig deze dagen. Zoals ik in de blog van vorige week vertelde was Tom s’ maandags naar Curacao op oefening gegaan en dat betekende dat ik ziek toch 24/7 paraat moest staan voor Neal. Dit was zwaar.. Gelukkig merkte ik donderdag avond wat verandering en werd ik vrijdag ochtend na een goede nacht slaap een heel stuk beter wakker. Vrijdag middag had ik een afspraak bij een nieuwe (Nederlandse) kapper staan. Ik had weer wat in mijn hoofd en dat moet dan ook meteen gebeuren. Gelukkig was er plek en heeft zij curtain bangs bij mij geknipt. Super leuk alleen ben ik sindsdien bezig om uit te vogelen hoe ik die dingen leuk laat zitten. Tot op heden ben ik matig enthousiast!

Dat hij het niet mocht opeten, vond hij niet leuk…

Zaterdagochtend appte Shindy of ik zin had om met Neal mee te gaan naar de Donkey Farm. Dat leek me erg leuk, wij waren hier zelf nog nooit geweest. Om 9 uur reden we de parkeerplaats van de Donkey Farm op. Ik besloot voor Neal de buggy niet mee te nemen want hij loopt toch 8 van de 10 keer maar juist nu besloot hij om midden tussen de ezel poep te gaan kruipen. Super! Neal vond het wel erg interessant, keek zijn ogen uit en vergat even dat hij met een niet al te best humeur was opgestaan. Na dat Shin 2 bakjes met voer had gehaald was Neal het er even niet mee eens dat de ezeltjes gevoerd moesten worden en stopte hij liever de brokken in zijn eigen mond. De jongens hadden honger, gelukkig was Shin hier op voorbereid en had lekker ei en worstjes mee genomen. Na dat het eten op was, en Neal en Oann moe begonnen te worden reden we beide terug naar huis. Na een vrij kort dutje deden we boodschappen en bereide ik alles voor op de girls night van die avond. Ik had de meiden thuis uitgenodigd voor een movie night met beamer onder de porch en tegen 20:00 zaten Elise, Nikki, Roos, Shindy en Thalia gezellig op de loungebank en lag de tafel vol met popcorn, koekjes en chocolade. We keken He’s all that en het was een heerlijke chille avond.

Een kut dag met een fijn einde!

Zondag begon (sorry oma voor mijn woordkeuze) KUT. Een eiland brede black-out zorgde voor geen stroom, dus geen airco en ook kwam er maar een minie straaltje water uit de kraan. Helemaal top! Gelukkig kwam Shin met het idee om eten in te pakken en naar het strand te rijden. Zo gezegd zo gedaan had ik alles ingepakt en wil ik net in de auto stappen toen ik er achter kwam dat onze poort ook elektrisch is en dus niet op ging. Geen idee hoe hij handmatig open ging belde ik Shindy in tranen op. Het was echt even mijn ochtend niet met een constant huilend kind en dan ook nog dit. Gelukkig zei ze meteen dat ze ons zou komen ophalen en ongeveer een half uur later zaten we op het strand. Heerlijk, dit deed me echt goed. Neal trouwens ook want toen er eenmaal ontbijt in zat en hij lekker met auto’s kon spelen was ook zijn huilbui weer over.  Na een black-out van bijna 4 uur was om 10 uur de stroom weer terug jeeej! Na dat we thuis waren afgezet stopte ik Neal in bed en ben ik zelf uitgebreid gaan douchen. Om 3 uur hadden we weer bij shin en de kids afgesproken. Het idee was om naar San Nicolas te rijden voor het kindercarnaval maar Oann had andere plannen, hij besloot een lange middagdut te doen en omdat ik tegen 5 uur richting de airport wou hebben we lekker thuis met de kids doorgebracht. En toen was het zo ver, een beetje zenuwachtig van enthousiasme reed ik naar de AirPort waar het gigantisch druk was, 5 Amerikaanse vliegtuigen landen tegelijk met TUI en dat betekende chaos. Na ruim een uur te hebben gewacht kwamen papa en mama de schuifdeuren door en toen kon ik de tranen niet meer bedwingen. 7 maanden voelde tot vanmorgen nog niet als zo lang, maar toen ik ze allebei weer kon vast houden merkte ik dat het een eeuwigheid was. Neal reageerde ook zo ontzettend leuk, hij begon meteen te lachen en stak zijn handjes naar ze uit! Zo fijn om die herkenning bij hem te zien. Eenmaal thuis brachten mama en ik Neal naar bed en sloten we de dag af met een stokbroodje en hadden we genoeg om bij te praten.

Alleen maar genieten met papa en mama!

Een nieuwe week, maandag ochtend wakker worden met papa die vraagt of hij Neal al uit bed mag halen is zo leuk. Omdat Tom deze week ook nog op oefening is hebben we echt quality time samen en dat vind ik stiekem heel fijn. We reden naar Santos voor een heerlijk ontbijt en wouden daarna het strand op gaan. Dit plan viel helaas letterlijk in het water na dat het met bakken uit de lucht kwam. Daarom besloten we naar huis te rijden waar mama bij Neal bleef en papa en ik boodschappen gingen doen. De rest van de middag brachten we buiten door, speelde Neal met opa en oma in het badje en hadden we de grootste lol in het zwembad. Wat een fijne eerste dag samen. Dinsdag hadden we het idee om naar de ruïnes te gaan. Daar aangekomen moesten we letterlijk schuilen vanwege het noodweer (ik zei toch dat papa en mama het Nederlandse weer hebben mee genomen?) Na dat het iets was gekalmeerd reden we naar de naturel bridge waar we net op tijd aankwamen en foto’s konden maken want amper 10 minuten later stond het vol met touringcars en Amerikaanse toeristen. We ontbeten in picknick style op een rots met uitzicht over een wilde zee dat was waanzinnig en goed nieuws het was toen ook weer helemaal droog. Toen het eten op was en Neal moe begon te worden reden we naar Oranje stad waar we rond wandelden en ik voor Neal een super leuk setje kleding en voor mij een jurkje scoorde. We lunchten bij het Marriott hotel en genoten tot het weer met bakken uit de lucht kwam op het strand. Dag twee was vol maar heel gezellig.