Week 5

De afgelopen twee weken zijn voorbij gevlogen, het leek gisteren dat ik een klein beetje zenuwachtig van blijdschap naar de airport reed om papa en mama op te halen. Na elkaar 7 maanden te hebben moeten missen was het onwijs fijn om samen te zijn, maar toch zaten de twee weken er zondag alweer op en hebben we weer afscheid genomen. Een lichtpuntje is dat het dit keer (maar) voor 5 maanden is en niet weer voor 7. Maar goed voor dat we afscheid moesten nemen hebben we eerst samen nog een heleboel leuke dingen gedaan, dus ik begin snel :)!

“Underdressed” bij carnaval?

Ik eindigde de blog van vorige week dat we naar Arikok national park waren geweest, en dat ik de laatste dingen voor de carnaval had geregeld. Met dat laatste ben ik eigenlijk de hele week druk geweest; had ik er niet toch verstandiger aan gedaan om eerst een jaar de kat uit de boom te kijken, te ervaren wat het is en hoe het carnaval gaat? Achteraf gezien misschien wel, want ik heb redelijk stress gehad en wist niet waar ik moest beginnen. Gelukkig waren daar Kayleigh en Shindy, mijn redders in nood want na dat Tom, Neal en ik woensdagavond heerlijk mee uit eten waren genomen door papa en mama en we hebben genoten van Argentijns eten reed ik naar het huis van Shindy. Hier trof ik Kayleigh aan die met naald en draad in de weer was om een paarse glitter zoom aan haar broekje te maken, Shindy zelf stond op tafel terwijl haar moeder bezig was om met een lijmpistool een ketting onder aan haar jurk te lijmen. Ik ging zitten en benoemde opnieuw dat ik geen idee had wat ik moest doen. De meiden hadden steentjes in verschillende groottes en kleuren matchende bij onze pakjes verspreid op tafel liggen en deze mocht ik ook gebruiken, maar ik vond het al snel genoeg; het pakje is al zo druk waarop Shindy lachend zei ‘let zaterdag maar op, dit is nog niks’. Uiteindelijk heb ik vrijdag na dat we onze head pieces konden ophalen inspiratie gevonden en heb ik op zaterdag ochtend als een malle nog bij Shindy een bak aan steentjes geplakt en gelukkig maar want anders had ik er toch redelijk “underdressed” bij gelopen in de eerste parade haha. Maar goed ik loop op de zaken vooruit, laat ik eerst over donderdag vertellen.

Het blijft leuk om Aruba steeds beter te leren kennen!

Donderdag ochtend besloten papa mama en ik naar San Nicolas te rijden. Hier hebben we bij een van mijn lievelingsplekjes; Nicolas store ontbeten. Oh man het bananenbrood daar is echt Goddelijk. Het is dat ik niet voor een plak bananenbrood 25 minuten ga rijden maar anders had ik denk ik elke dag daar voor de deur gestaan. Na dat we het ontbijt op hadden wandelden we San Nicolas door op zoek naar nieuwe muurschilderingen, iets waar deze wijk om bekend staat. We zijn ook in een watertoren geweest, deze is nu veranderd in een museum over de Arubaanse geschiedenis en was erg interessant. Vervolgens reden we door richting Rodgers Beach. Ik wou daar graag een mooie foto maken van papa en mama op de trap maar in werkelijk viel die trap een beetje tegen. Desalniettemin was het een mooi strand en heb ik zowel van mezelf en Neal als papa en mama een leuke foto. Vind het zo leuk om samen nieuwe plekken te ontdekken, Aruba is even groot als Texel en je zou denken dat je zo alles hebt gezien. Maar zelfs na bijna 8 maanden is dat nog lang niet het geval. Vrijdag ochtend brachten we Neal naar de opvang voor zijn eerst echte dag. Wij (papa mama en ik) reden door naar de Ayo rock formation voor een wandeling, na een rondje van 1,5 km besloten we door te rijden richting de natural bridge en daar hebben we nog bijna 4 km gewandeld. We hebben heerlijk gekletst en het was fijn om ook even deze tijd alleen met ze te hebben. Na het doen van de boodschappen kwamen we in een chaos op straat terrecht, overal stonden auto’s en politie op motor. Benieuwd wat er gaande was besloten we uit te stappen en te gaan kijken, dit bleek het kindercarnaval te zijn! Een leuke verassing en gaaf om te zien. Tom en ik sloten vrijdag af bij Inge, zij is 24 geworden vandaag en vierde vanavond haar verjaardag.

D Day!! Aruba carnaval ‘70

Zaterdag was het dan zo ver. De dag van de eerste (de lightning) parade. De dag begon grijs waardoor het plan om naar het strand te gaan niet door ging. Papa en mama besloten daarom met Neal naar de vlindertuin te gaan en ik reed naar Shindy om de laatste hand aan de pakjes te leggen. Zoals ik eerder al zei kreeg ik gisteravond toch inspiratie en heb ik vandaag als een gek nog steentjes op mijn kostuum geplakt. Tegen een uur of half 12 pikte ik papa en mama weer op en na dat ik de gepimpte carnavals schoenen ook had opgehaald reden we naar huis. Tom ging Ajax kijken en papa en mama doken met Neal het zwembad in. Zo had ik tijd om mijzelf voor te bereiden, lekker uitgebreid te douchen en even op bed te liggen. Dat laatste was helaas niet slim want ik werd super chagrijnig en brak wakker. Tom en papa maakten het eten klaar op de bbq en na dat het eten op was bracht Tom mij naar Kayleigh waar we ons gingen klaarmaken. Een dikke laag make-up; poeder, oogschaduw, veel glitters en lippenstift verder waren we er klaar voor. Het was tof om ons zo te zien, en het voelde onwerkelijk dat we dit echt gaan doen. De moeder van Shindy bracht ons naar Oranje stad en om 21:30 sloten we aan bij onze groep. Wauw wauw wauw - ik kan niet uitleggen hoe tof deze ervaring was. Te midden van muziek, honderd/duizenden mensen met de meest mooie kostuums (het liefst zo bloot mogelijk voor de vrouwen haha) en hoofdtooien hebben wij tot 02:30 gedanst, gelachen en ontzettend genoten terwijl de straten vol stonden met mensen die dit allemaal aanschouwden. Ik had een klein irritatie dingetje met mijn head piece die elke keer afviel maar verder was het geweldig. We zijn wel eerder de parade uit gestapt want ja we hebben alle 3 kids en waren kapot en zo zette Kayleigh me om 3 uur in de nacht thuis af. Ik kan niet wachten op volgend weekend, dan wordt het wel heftiger denk ik aangezien de parade dan overdag is in de bloedhete zon en twee dagen achter elkaar maar ik heb er zin in! Ik vond het ook speciaal dat papa en mama er nog waren om dit te zien, ze stonden trots aan de kant van de weg en maakten foto’s en filmpjes toen we langs liepen. Mooi om dit met ze te delen.

Opnieuw was mijn hart eventjes gebroken..

Zondag was de dag van het afscheid, na nog een paar laatste duiken in het zwembad, verhaaltjes tussen oma en Neal en knuffels met opa brachten we ze naar de airport. Ik had eigenlijk gedacht dat het afscheid makkelijker zou zijn dan de vorige keer, toen had ik nog geen rijbewijs, waren we hier net en moesten we alles nog ontdekken. Nu hebben we een heel leven hier maar alsnog was mijn hart gebroken. Het idee weer maanden niet te kunnen knuffelen en ze niet samen met Neal te zien is in een woord KUT! Na een bord Chinees gingen we daarom op tijd slapen, want zoals je zult begrijpen was ik klaar met deze dag. Maandag ochtend alleen met Neal wakker worden was een beetje verdrietig. Gelukkig appte Shindy of ik zin had om mee te gaan ontbijten met haar, de kids en haar moeder waardoor ik afleiding had. De rest van de dag bestond uit wasjes doen, en toen Tom thuis kwam speelden we nog even met zijn drieën in het zwembad. Dinsdag was leuk, we hebben al maanden tegels liggen om een terras te laten aanleggen en eindelijk hebben we een bedrijf gevonden die en a) afspraken kan maken en misschien nog wel belangrijker b) afspraken na komt. Vandaag zijn ze begonnen, ik ben zo benieuwd naar het eindresultaat maar dat zien jullie volgende week. Spannend!