Week 52/1

Happy new year vanuit Aruba. Ik wens jou gezondheid, geluk en veel liefde voor 2024.

Hopelijk hebben je het jaar goed ingeluid? Wij wel, lees snel verder dan neem ik je mee in deze nieuwe week.

Het is gewoon jammer dat ik geen filmpjes kan plaatsen. Maar dit uitzicht hadden we 360 graden rond. Het komt helaas op de foto minder tot zijn recht maar het wat prachtig.

Hadden ze nou mijn kind wakker gemaakt om zijn aandacht te trekken?

We begonnen de week na de kerstdagen niet fijn. Tom werd namelijk niet fit wakker. Hij had het koud, zag bleek en voelde zich echt niet lekker. Waar ik eerst dacht dat hij gewoon een klein katertje had, bleek na het meten van zijn temperatuur dat hij bijna 39 graden koorts had. Echt ziek dus! De dagen daarna bestonden vooral uit slechte nachten, beschuitjes smeren en kippenbouillon maken. Niet leuk natuurlijk als het vakantie is. Om toch even wat beweging en vitamine D te krijgen liep ik donderdag een wandeling langs het strand. Neal zat in de kinderwagen rustig om zich heen te kijken en na een klein half uurtje viel hij in slaap. Halverwege stopte ik bij Eduardo’s beachshack voor een heerlijke smoothie. Na eerst in de rij te hebben gestaan moest ik nog even wachten tot hij klaar was. Mijn naam werd geroepen en liep ik naar de balie om mijn smoothie aan te pakken. Toen ik mijn omdraaide nog geen 10 seconden later was de kap van de kinderwagen omhoog en stonden er twee Amerikaanse dametjes naar Neal te graaien. Neal die 10 seconden daarvoor nog sliep en zelf de kap niet omhoog kan hebben gedaan. Enigszins verbouwereerd liep ik naar de dames toe en vroeg wat de bedoeling was. Ik bedoel sinds we hier wonen ben ik er wel gewend aan geraakt dat kleine kinderen een ware attractie zijn voor de toeristen maar dit vond ik wel een beetje ver gaan. De dames stopten echter niet om met hun handen aan Neal te zitten, pas toen ik de kinderwagen werd reed en ze wel aan de kant moesten stappen deden ze dit. Ik wierp nog een blik maar was echt een beetje geïrriteerd. Na een wandeling van in Total 9 km hebben we de rest van de middag thuis doorgebracht.

Vrijdag ochtend besloten we voor de zekerheid even langs de dokter te gaan voor Tom. Aangezien alles hier met oud en nieuw dicht is wouden we geen risico nemen. Tom bleek een flinke buikgriep te hebben, ja dit hadden we zelf ook al bedacht. Goed drinken en uitzieken was het advies. Vanavond zou ik met Kady, Roos en Nikki een drankje gaan doen op het High Rise. In eerste instantie wou ik afzeggen, want op deze manier kon Tom echt niet voor Neal zorgen. Maar hij vond dat ik wel moest gaan, ik ga al eigenlijk nooit meer op stap sinds we hier wonen en Neal zou toch slapen en anders zou hij me bellen. Daarom pikte ik om 19:30 Kady en Roos op en deden we het eerste drankje bij de Old Dutch Windmill. Boven in de molen genoten we van het uitzicht en de gesprekken. Na dat Nikki iets later aansloot gingen we naar de High Rise. Het was een leuke gezellige avond!

Oudjaarsdag

Zondag voelde Tom zich gelukkig eindelijk weer wat beter en daarom reden we tegen 12 uur naar Oranje Stad. Op Aruba hebben ze een traditie waarbij ze letterlijk met een BIG BANG het jaar uit gaan. Op verschillende locaties en tijden worden er vanaf 29 december pagara’s afgestoken. Vanuit Nederland ken ik wel een duizendklapper wat opzich al vrij heftig is maar dit? Van te voren hadden mensen gezegd ‘ oh nemen jullie Neal mee, weten jullie dat zeker? ‘ Ons antwoord daarop was dat we Neal inderdaad mee namen, met zijn koptelefoon op moest dat vast goed komen. Little did did we know. Het was een (goed georganiseerde) chaos. Het geluid was oorverdovend en Neal wou zijn koptelefoon niet op. Gelukkig kon Tom voor dat de knallen bij ons waren met Neal weg lopen. De pagara begon bij Paddock en eindigde voor Renaissance Mall wat een afstand is van 1,5 km over een brug. Voor zowel locals als toeristen was dit een big happening. Politie en beveiliging zorgen ervoor dat alles goed verliep en mensen niet te dicht bij de pagara in de buurt kwamen terwijl die af ging. Door de knallen en de rook en de mensen die van begin tot eind mee wouden lopen vond ik het wel vrij heftig maar super tof om mee te maken. Om 18:00 hadden we het huis versierd en kwamen Toon, Kady en Ted voor oudjaarsavond. We aten heerlijk een door Toon gemaakt broodje pulled chicken en telden af om iets voor 19:00 met de top 2000 om met de kindjes het Nederlandse nieuwjaar te vieren. Papa en mama belden, en ook Iris en Joyce. Gek dat in Nederland het al 5 uur eerder 2024 was. Ook Toon en Kady belden met familie in Nederland om hen een gelukkig nieuwjaar te wensen. Daarna brachten we de kids tegen kwart over 7 naar bed waar Neal gewoon tot de volgende ochtend heeft door geslapen. Echt serieus hij gaf geen kik en is niet wakker geworden van al het vuurwerk. Zo trots op het mannetje. Rond half 9 kwamen de rest van onze eiland vrienden aan en al gauw hadden we de tuin weer gezellig vol. Omdat de meesten zonder kids om 00:00 op het strand wouden zijn namen we om 23:00 afscheid. Toon en Kady bleven bij ons, we ruimden een klein beetje de boel op en bereiden ons voor op 00:00. Tom had het al gezegd ‘ wij hebben echt het beste uitzicht ‘ maar het overtrof alles. Om 10 voor 12 klommen we op het dak van ons huis en telden we af naar het nieuwe jaar. We proosten en genoten van het WAANZINNIGE uitzicht. We hadden 360 graden view over het eiland waar overal vuurwerk de lucht in ging. We wisten niet waar we moesten kijken en waren letterlijk allemaal sprakeloos. Toen om half 1 het weer rustiger werd besloten Toon en Tom nog wat eigen vuurwerk af te steken, slim want om 1 uur kwam het met bakken uit de lucht. Roos, Martijn en hun bezoek belden of ze nog terug konden komen of wij nog op waren. Op het strand was het chaos geweest, duizenden mensen en meer dan een half uur op je drinken wachten en nu met de regen was de lol er wel af. Uiteindelijk bleef het bij ons nog lang gezellig!

Happy new year!

Nieuwjaarsdag was pittig, niet dat ik zo veel gedronken had maar na amper 3 uur slaap was Neal wakker en dan merk je het wel. Toon en Kady zijn uiteindelijk blijven slapen, zij waren gisteren op de fiets gekomen en om nou ’s nachts met Ted door de regen naar huis te moeten fietsen leek ons geen goed idee. Toen zij naar huis waren ben ik wat gaan opruimen en heb ik de tas ingepakt om naar het strand te gaan. Vandaag was het namelijk tijd voor de nieuwjaarsduik! Rond half 11 waren we op het strand waar we onze Unox muts konden ophalen. Neal was op tijd wakker en viel helaas voor de daadwerkelijke duik in slaap. Hij heeft daarom niet mee gedaan maar Tom en ik wel. Om 12 uur precies renden we met zijn allen het water in. Hilarisch, en geweldig om te doen. Een hele ervaring rijker maar met 30 graden is het natuurlijk minder moeilijk, respect als je in Nederland de nieuwjaarsduik gedaan hebt met kou en regen. Na de duik stond er een kop snert voor iedereen klaar en begon de DJ de draaien. Neal heeft uiteindelijk ruim ander half uur geslapen en toen hij wakker werd dansten we en speelde we in het zand.  Wat een heerlijke dag en wat een fijn begin van 2024.