Hi leuke mensen welkom bij een nieuwe week blog.
Een week die vooral in het teken staat van carnival. De twee grootste en tevens laatste parades stonden gepland en dat vergde nog wat voorbereiding. Tom en ik genoten ook van quality time op het strand toen Neal op de opvang was. Dit was wennen en voelde toch een beetje incompleet maar was heerlijk. We hoefden even niet op te letten en konden allebei even aan onze tan werken haha. Benieuwd naar deze week? Lees gauw verder dan neem ik je mee.
Ook op Aruba is het Mañana Mañana heel gebruikelijk
We begonnen de woensdag vroeg, ik moet wel even wennen hoor dat na ruim 7 maanden van alle tijd van de wereld er nu een wekker staat om alles op tijd geregeld te krijgen. Om half 9 moeten we in de auto zitten om Neal bij de opvang af te zetten. Vanmorgen was Neal het er niet mee eens en begon te huilen toen ik hem aan een van de juffen overgaf. Hij keek me aan met zo’n blik van mama wat doe je? Snel maakte ik dat ik weg kwam want langer blijven hangen dan nodig maakt het alleen maar erger. Ik appte Tom in de auto, want ik voelde me toch wel een beetje rot. Niet leuk je kindje zo verdrietig te zien.. Na dat ik bij het kantoor van Elmar (energie en stroom) was langs geweest om de rekening van januari te betalen ging ik naar huis. Hier was de tuinman alweer druk bezig met het aanleggen van het terras, vandaag zou hij deze af maken althans dat dacht ik haha. (Uiteindelijk zou het nog een volle week duren voor het terras klaar zou zijn, want ook op Aruba is het Mañana Mañana heel gebruikelijk maar goed dat wist ik vandaag nog niet). Het was gek om alleen thuis te zijn, om niet op te hoeven letten en geen geluiden te horen. Ik heb heerlijke een selfcare ochtendje gehouden en ben bezig geweest voor mijn carnivals pakje. De dag vloog voorbij en om 16:00 kon ik Neal weer ophalen, ik ben nu een moeder die haar kind van de opvang moet halen. In mijn hoofd ben ik 18 en voelt het heel gek dat ik nu in deze fase ben beland maar het weerzien met Neal is echt het aller leukste.
Na dat ik op donderdag een rustig dagje thuis heb gehad met Neal begon op vrijdag het zelfde rondje als op woensdag. Ik bracht Neal om half 9 naar de opvang en reed door naar purely green om onze maaltijden op te halen, normaal doe ik dat pas in de middag maar Tom zou die middag vrij zijn en we hadden besloten met zijn tweeen naar het strand te gaan. Neal bij de opvang betekende even relaxen en zonnen. Thuis pakte ik de koeltas in en toen Tom zich had omgekleed in zwembroek reden we naar het strand. We genoten een paar uur van de rust en van een biertje in de zon. We vonden het allebei toch wennen, en het voelde ook niet helemaal compleet zonder Neal. Na het strand pikte ik Neal op bij de opvang en terwijl Tom naar de kapper ging had ik een afspraak voor mijn wimpers staan. Toen we allemaal weer thuis waren brachten we Neal naar bed en gingen wij ook op tijd slapen want er stond een druk weekend voor de boeg.
Grand carnival parades San Nicolas en Oranje stad
Zaterdag was de dag van de grand carnival parade in San Nicolas. Om 10 uur reed ik naar Kayleigh en daarna pikten we Shindy op. Om half 12 waren we op de verzamelplek van de dushi carnival group, maar zoals verwacht begonnen we pas om half 1 met lopen. Het was warm en druk, de straten van San Nicolas stonden bom vol en ik heb de brandende zon compleet onderschat. We dansten, genoten van de muziek en de gezelligheid van de groep tot shindy op een gegeven moment niet zo lekker werd van de warmte. We besloten om een stukje van de route af te snijden en toen we uit de parade stapten merkte ik op dat ik kippenvel en het koud had. Ai.. dit kon wel eens duiden op een zonnesteek. We sneden de route af en namen plaats in de schaduw om te wachten tot onze groep weer voorbij kwam zodat we konden aansluiten. Jason en de meiden kwamen Kayleigh supporten en uiteindelijk besloot zij dat het genoeg was voor vandaag en bij haar gezin te blijven. Mijn auto stond redelijk aan het eind van het parcour waardoor ik met shindy nog een stuk doorliepen. Toch voelde ik me niet goed en besloot dat het genoeg was, Shindy zou wachten op Gerry en de jongens en ik reed naar huis. Neal en Tom hadden een heerlijke dag samen gehad, waren nog naar Nico gereden om mij te zien maar het was toen al chaos en er was geen parkeerplek meer te vinden. Jammer maar gelukkig hebben we morgen nog een dag. We aten pizza, brachten Neal naar bed en keken nog even serie, bijna scheel van vermoeidheid kropen wij om 21:15 in bed. Na een vreselijke nacht waar in ik van de kou en misselijkheid weinig had geslapen besloot ik mijn pakje mee te nemen maar wist ik nog niet zeker of ik wou gaan mee lopen. Ik had echt een zonnesteekje opgesloten en ik wist diep van binnen dat het niet slim was om door te gaan, maar het is zoo gaaf om dit te doen dus ik besloot het aan te kijken. Om 10 uur reden Tom Neal en ik naar oranje stad waar we via een vriend van ons bij zijn buurman op de kavel (plek met tent) aan het parcour konden staan. Het was onwijs gezellig en de sfeer zat er goed in. Ik voelde mede door de paracetamollen weer wat beter en besloot aangemoedigd door de vibe van de parade toch mee te lopen. Ik kleedde me om en was ready to go! Dit veranderde toen Neal liet merken er klaar mee te zijn. Hij was huilerig en wou bij mij zijn maar door mijn pakje kon ik hem niet goed vast houden en dit brak mijn hart. In een mum van tijd was mijn mood 100% gedraaid en was mijn keuze gemaakt. Ik zou niet mee lopen en lekker bij Tom en Neal blijven. Elise een vriendin die dit jaar niet mee liep had al stiekem eens gevraagd toen ze hoorde dat ik niet lekker was of ze niet mijn pakje aan mocht zodat ze nog even mee kon lopen. Dus toen ik mijn keuze had gemaakt liep ik naar haar toe, ze was als een kind zo blij en mijn pakje paste haar perfect ook mijn schoenen maat 36,5 pasten haar en het leek voorbestemd. Tom vroeg of ik geen spijt zou krijgen maar ik antwoordde meteen nee. Ik had een vriendin heel blij gemaakt, uiteindelijk was dit beter voor mijn lijf en ik kon lekker met hem en Neal genieten van de parade. Ik was tevreden en 2 van de 3 parades lopen was goed genoeg. Het was een waanzinnige ervaring en om zo ondergedompeld te worden in een van Aruba’s grootste tradities was super gaaf en ik had het voor geen goud willen missen.
Op maandag waren bijna alle winkels en bedrijven vanwege carnival dicht. Ook tom had vrij vandaag en we besloten met Shin en Ger naar reflextions te gaan. Dit is een beach bar en restaurant aan het strand. Helaas waren we te laat met reserveren en waren alle bedjes op het strand vol maar we konden wel plaats nemen aan het zwembad. Het was een hele gezellig dag waar in er werd genoten van het zwembad, de papa’s een biertje dronken aan de poolbar en Shin en ik proosten op een geslaagde carnivals weekend. Heerlijk om zo bij te komen en te relaxen. Dinsdag ochtend stond Mariëlle voor de deur en reed ik na dat we even hadden bij gekletst over het afgelopen weekend naar Gloria’s waar ik aan mijn blog werkte. Omdat Tom morgen (14 feb) jarig is moesten er nog wat cadeautjes gehaald worden dus ik bracht mijn vrije ochtend productief door. De rest van de middag schepte ik orde in de chaos van het huishouden die een aantal dagen had stil gelegen, een dinsdag die aanvoelt als een maandag haha.
Owja zoals ik begin de blog al zij is eindelijk vandaag het terras afgemaakt. Het resultaat is top dus het was het wachten waard haha. Nou dit was hem weer, bedankt voor het lezen van deze week blog en ik spreek je graag volgende week weer ☀️.
Reactie plaatsen
Reacties