Week 7

De nieuwe “ blog week “ begon weer op woensdag. Niet zo maar een dag namelijk Tom’s verjaardag, en ja natuurlijk ook Valentijnsdag. Vanwege Tom zijn verjaardag doen wij niet aan deze dag, maar ik kan wel extra genieten van de lieve attenties die anderen krijgen van hun geliefde. Zo liet Tom mij afgelopen weekend een kaartje zien die Ger aan Shindy zou geven. Op de kaart stond; Geniet van dit heerlijke ontbijt schat, fijne Valentijn. Ik zei tegen Tom dat Gerry zoo lief is dat hij dit voor Shindy doet en dat hij blij mag zijn dat hij jarig is en hier niet over na hoeft te denken.

Ik moest thuis wachten op ‘ de aannemer’

De ochtend op deze mooie dag begon met het weg brengen van Neal, hij ging een dagje spelen op de opvang en na dat ik hem hier naar toe had gebracht moest ik snel terug naar huis. Rond 9 uur zou de aannemer langs komen voor een muur in de tuin die een klein beetje begint af te brokkelen. Deze afspraak had Tom gemaakt en hij had mij dit weekend gevraagd of ik er voor thuis wilde zijn. Ik was net bezig met het ophangen van de was toen er een auto voor de deur stopte. Een nette auto en niet bepaald eentje waar je van zou verwachten dat een aannemer er in zou rijden maar oké. Toen er vervolgens twee mensen uit stapte die zeker niet onze aannemer waren begon ik iets te vermoeden, maar wat? Geen enkel idee. Ik liep naar het tuin hek en de vrouw begon dat ze een verassing voor me hadden en terwijl ze dat zei overhandigde de man mij een doos. Ik herkende het kaartje meteen en begon te lachen. Het kaartje dat Tom mij dit weekend liet zien, wat zogenaamd voor Shindy was namens Ger… Was voor mij! Tom was gewoon aan het peilen wat mijn reactie zou zijn en of ik niks door had. Ik was natuurlijk ontzettend verrast, en had dit champagne ontbijt nooit verwacht. Zo lief!

Veel lunchdates en quality time 

Tom appte mij na dat ik het ontbijt op had en bij de nagelsalon zat dat hij even een verjaardag’s biertje ging drinken met wat collega’s en of ik hem wou ophalen. Toen mijn nagels weer een opfris beurt hadden gehad reed ik naar Anytime (dit is een lokale Chinese bar). Shindy was daar ondertussen ook naar toe gekomen en met elkaar dronken we nog wat voor Tom en ik Neal van de opvang gingen halen. Toen we thuis kwamen was het de beurt aan Tom om verwend te worden en hij kreeg van Neal een pet en van mij een nieuwe zwembroek. Na dat we met Neal hadden gegeten en hem in bed hadden gelegd maakte we ons klaar voor een kleine verjaardagsborrel. Shin en Ger kwamen langs en met elkaar aten we (zalige) sushi, en toen dit op was sloten nog een aantal vrienden aan. Het was een hele leuke avond. Tom had donderdag vrij genomen en we besloten daarom de zwembroek te gaan ruilen en aansluitend gezellig te gaan lunchen. Ik geniet zo van deze kleine momenten met zijn drietjes, heerlijk! Vrijdagochtend bracht ik Neal naar de opvang en reed ik zelf door naar de kazerne, voor mijn adhd medicatie moest ik voor bloeddruk controle even langs komen. Toen ik thuis kwam, kwam Tom ook net aanrijden en nadat we ons hadden omgekleed reden we naar de High Rise. Na een (alweer) lekkere lunch, liepen we naar het casino want ik had zin om geld te winnen. Nou dat viel behoorlijk tegen haha en ik was zo door mijn budget heen. Gelukkig voor mij had Tom (zoals vrijwel altijd) meer geluk en gingen we alsnog met wint naar buiten. We pikten Neal op en ik genoot s’avonds van een chill avondje alleen terwijl Tom naar de verjaardag van collega Jason ging.

Het weekend begon rustig, we deden boodschappen en haalden onze nieuwste aanwinst; de Ninja smoothie en ijsmachine op. Hoe lekker om nu gewoon dagelijks thuis smoothie’s en ijs te kunnen maken. Eenmaal thuis ging Neal naar bed en ploften wij op de bank, we wouden naar het strand maar helaas viel dit plan in het water toen ik Neal uit bed haalde met hoge koorts. Het ventje was bloedheet en had na het meten van zijn temperatuur 40,1 graden koorts. De rest van de dag brachten we op de bank en in de airco door met een ventje dat van zetpil naar zetpil leefde. Omdat Neal normaal nooit (lang) ziek is dachten we dat het op zondag wel beter zou gaan. Helaas had hij ook nu nog steeds hoge koorts waardoor ook vandaag een indoordagje werd, Neal zijn koorts zakte niet af en na een onrustige nacht belde ik maandag ochtend de dokter. Niet perse omdat ik dacht dat er wat aan de hand was maar goed met kleine kindjes is het altijd verstandig na 3 dagen contact met de dokter op te nemen.

Ik had dit totaal niet verwacht en kreeg redelijke stress..

Ik legde uit wat er aan de hand was en om 13:00 mochten we langs komen voor een consult. Het was natuurlijk logisch dat de medic aan de telefoon bepaalde vragen stelde maar ik die zelf uit de zorg kom kon uit deze vragen wel halen waar hij aan dacht. En dat beviel me niet echt, en ik merkte dat ik toch een klein beetje onrustig werd. Neal was hangerig en huilerig, heeft een behoorlijke verminderde eetlust, en blijft zelfs met paracetamol 40+ graden koorts houden.. Rond kwart over 12 stapte ik met Neal in de auto en reden we naar de kazerne. Daar aangekomen onderzocht de dokter Neal en die vond dat alles behalve leuk. Hij schreeuwde en huilde dikke tranen, vreselijk om te zien. Omdat Neal toch wat vreemde uitslag op zijn huid had die ik tot daarvoor nog niet eerder had gezien gaf de dokter aan dat zij wou dat wij hem door de kinderarts op de SEH lieten onderzoeken. Zoals je zult begrijpen had ik dit totaal niet verwacht, ik belde Tom en zei dat ik het fijn zou vinden als hij mee ging. Ik had ondertussen meer stress, maar Tom was zoals altijd de rust zelve en zei dat het allemaal wel mee zou vallen. Om 2 uur stapten we het ziekenhuis in en kregen we een vriendelijke Belgische arts, zij onderzocht Neal en kwam tot de conclusie dat de uitslag een vermarmering van de huid was. Dit kan komen door warm/koud verschil waar het lichaam op reageert; gelukkig was dit niet ernstig en na verder onderzoek konden we gelukkig met een kindje die gewoon ziek is van een griepvirus weer naar huis. Ik kan je wel vertellen dat ik 10 jaar ouder ben geworden na deze dag, vreselijk zeg stress om de gezondheid van je kindje. Ik ben heel dankbaar dat het gelukkig mee bleek te vallen! Normaal komt op dinsdag oppas Mariëlle langs om met Neal te spelen, maar omdat ook vandaag de koorts nog niet weg was besloot ik haar af te zeggen en zelf gewoon thuis te blijven.