Week 24, 25 & 26

Gepubliceerd op 3 juli 2024 om 08:16

Hi leuke mensen welkom bij een nieuwe week blog.

Het is alweer twee weken geleden dat jullie voor het laatst van mij hebben gehoord en we hebben weer genoeg gedaan en meegemaakt. Hoog tijd dus om jullie een update te geven van onze belevenissen van de afgelopen weken. Lees je mee?

Ik begin deze blog op donderdag 13 juni, tegen 17:30 Reden Neal en ik naar de airport om vrienden Stan en Aukje op te halen, onwijs leuk dat zij ons twee weken komen bezoeken. Na een paar welkoms biertjes onder de porch gingen we de eerste avond niet al te laat naar bed want ja ik moest Neal gewoon vrijdagochtend weer naar de opvang brengen. Om Stan en Aukje even rustig te laten acclimatiseren reed ik na dat ik Neal had afgezet door naar de kazerne voor een workout. Toen ik gedoucht en wel klaar was reden we rond 11 uur naar de high rise voor een brunch met mimosa’s. We brunchten bij LOLA’s; waar ik ging voor echt een verrukkelijke healthy bowl met quinoa en zoete aardappel. Na de brunch reden we naar het strand waar we vrijwel meteen een duik in de zee namen en spelletjes deden. Dat hebben we veel gedaan deze vakantie, spelletjes. Iets wat Tom en ik niet vaak of eigenlijk nooit doen maar wat wel ontzettend leuk is. Zondag 16 juni was het tijd voor Nederlands eerste EK wedstrijd. Oranje stad is voor dit EK veranderd in ORANJESTAD en bij de marketplace kun je op grote schermen de wedstrijd zien. Het was al druk toen wij half 9 aankwamen maar we vonden toch nog twee statafels waar ook andere vrienden aansloten. Nederland heeft deze eerste wedstrijd gewonnen zoals jullie weten en mede daardoor hebben we een super gezellige ochtend gehad. Tegen het einde van de middag reed Stan naar de airport om Tom op te halen en dat was een fijn weerzien. Neal begint echt steeds meer te begrijpen en wat blij toen hij zijn papa eindelijk weer zag.

“Vakantie op eigen eiland”

Maandag was het strand dag. We reden met zijn allen naar Arashi waar we al vroeg zaten. Dit moet ook wel anders is de kans op een pallapa klein en met Neal hebben we die wel echt nodig nu ook hier de “zomer” is aangebroken. Al gauw gingen we allemaal de zee in waar een man met zijn zoontje de vissen aan het voeren was. Neal keek zijn ogen uit en ik ook want zo veel vissen had ik nog nooit bij elkaar gezien. Dinsdagochtend had ik een afspraak voor mijn wimpers gepland staan en moest ik even naar het ziekenhuis om een rekening te betalen. Dat vind ik dus wel gek, als mensen langs komen voelt het voor mij/ons ook gelijk als een soort vakantie maar dit soort afspraken brengen me dan even terug naar de realiteit dat wij op dit ‘vakantie eiland’ wonen! Na dat ik weer thuis was zijn we met zijn allen naar surfside gereden waar Neal voor het eerst met zijn zwembandjes de zee in is geweest en ja ja een trotse moeder hier hij zwom meteen alsof hij die bandjes al jaar en dag om heeft. Hij had de tijd van zijn leven en wij hier door ook. Stan en Aukje besloten bij surfside te blijven om de sunset te zien en Tom Neal en ik reden naar huis waar wij lekker op tijd het bed in doken. Woensdag 19 juni was een speciale dag, vanaf vandaag ligt namelijk de VROUW zomerspecial in de winkels met daar in onder andere mijn interview. Super tof om het resultaat te zien en dankbaar dat ik deze kans/mogelijkheid heb gehad. Neal ging vandaag zoals gewoonlijk naar de opvang en wij brunchten bij Bugaloe om vervolgens Oranjestad te bekijken en wat te shoppen.

Een rondje mee op de FRISC & ruzie in het casino..

Vrijdag ochtend stond iets tofs op de planning namelijk varen met de FRISC. Tom reed om 8 uur naar het werk om de boot klaar te maken en Stan Aukje en ik brachten Neal naar de opvang waarna we door reden naar Savaneta. Tom had een locatie gestuurd van een steiger waar we om 9 uur moesten klaar staan. Zo gezegd zo gedaan kwamen Tom en Toon om 9 uur aanvaren en konden wij aan boord. Wauw jongens wat was dit gaaf, ik snap Tom wel. Met hoge snelheid vlogen we over het water en konden we Aruba ook eens van een andere kant zien. Ik had dit ook nog nooit gedaan en dus keken we allemaal onze ogen uit, we hebben zelfs nog vliegende vissen gezien. Nee dit is geen grap en die bestaan dus niet alleen in sprookjes, echte vissen die boven het water uit springen een paar seconden vliegen en dan weer onder duiken. Je ziet de vinnen bewegen alsof het vleugels zijn. Toen Tom aan het begin zei dat we op deze vissen moesten letten dacht ik dat hij een grap maakte maar het is echt. Toen we na ongeveer een uur weer op de steiger werden gedropt reed ik met Stan en Aukje naar huis en brachten Tom en Toon de boot terug naar de kazerne. Tegen 1 uur was iedereen ready en reden we naar Oranjestad waar we met elkaar het casino in doken. Heel gezellig maar helaas hadden alleen Tom en Aukje geluk en kreeg ik het nog aan de stok met een man die mij beschuldigde van het ‘afpakken’ van zijn kast waar volgens hem geld in en op lag. Er kwam beveiliging en de kast werd gecontroleerd. Ik had natuurlijk niks te verbergen want wist dat de kast leeg was toen ik er aan ging zitten. Dit werd gelukkig ook bevestigd. De beste man was alleen boos omdat hij naar bleek al wat geld in de machine had gestopt, toen dit op was is hij opnieuw geld gaan pinnen om bij terug komst mij aan te treffen bij de kast. Dit verklaarde wel waarom ik vrijwel meteen toen ik ging zitten een jackpot kans had (die ik overigens helaas niet gewonnen heb haha). Gelukkig liep het dus goed af al was de meneer nog steeds not amused. Om 3 uur gingen we weer naar het plein om de tweede wedstrijd van Nederland op het EK te kijken, waar Nederland gelijk heeft gespeeld. Stan en Tom hadden vanavond “mannen avond” en gingen op stap, waardoor Aukje en ik automatisch thuis bleven bij Neal en gezellig kletsten met een drankje en taart.

Het binnen halen van de Hollands nieuwe, en Neal die helaas ziek werd.

Het weekend begon met het binnen halen van de Hollandse nieuwe. Ook nu reden we naar Oranjestad waar op het plein een DJ stond te draaien en je kibbeling en Hollandse nieuwe haring kon eten. Hoewel de kibbeling al beter was dan wat we een aantal weken geleden hadden gegeten was het nog steeds niet zoals in Nederland, maar de haring vond ik prima te doen. We sloten de dag thuis af met de bbq en spelletjes. Zondag begonnen we bij Moomba waar we formule 1 keken en ontbeten, dit pakte helaas niet goed uit en al snel gingen Tom Neal en ik naar huis omdat Neal niet lekker was geworden. Eenmaal thuis moest het ventje ook overgeven en legden we hem daarna snel in bed. Toen hij wakker werd leek het beter te gaan, hij speelde en dronk. Gelukkig was er geen koorts alleen eten ging minimaal. Stan en Aukje waren naar reflextions gegaan en hadden een fijne strand dag. Omdat het met Neal beter leek te gaan besloten Tom en ik einde van de middag ook nog even naar het strand te rijden en daar te eten. Dit was achteraf helaas geen goed plan en na dat Neal mij hier uit het niets compleet had onder gespuugd lieten we het eten staan en reden we snel naar huis.

Maandag ging het met Neal beter, hij had nog steeds geen koorts en ook niet meer overgegeven. Wel was hij nog hangerig en ik besloot daarom niet mee naar het strand te gaan. Vanavond hadden Stan en Aukje ons uitgenodigd om uit eten te gaan als bedankje dat ze bij ons in huis mochten slapen en zou Mariëlle op Neal komen passen. Het leek me daarom slim om lekker thuis met hem te blijven. De hele dag ging goed, we speelden en hebben ook nog even in het zwembad gezwommen en eten en drinken bleef binnen tot een half uur voor Mariëlle zou komen. Neal was klaar voor bed en uit het niets begon hij weer te spugen. Dit bleef gelukkig bij een keer maar Tom en ik zaten toch in tweestrijd. Het ventje had geen koorts en leek na het spugen ook weer ‘opgelucht’ dat hij rustig in slaap viel. Moesten we wel of niet uit eten gaan. Na overleg met Mariëlle besloten we toch te gaan, bij het minste of geringste zou ze ons bellen en konden we alsnog naar huis komen als dat nodig was. Dit bleek gelukkig niet nodig en dat was zowel voor Neal als ons fijn want wat hebben wij een geweldige avond gehad. Stan en Aukje hadden ons niet vertelt waar we gingen eten als verassing en hadden alleen gezegd dat we casual chique gekleed moesten. We kwamen aan bij het Marriott hotel waar we OP HET STRAND gingen dineren. We begonnen met champagne en hadden bij zowel het voor als hoofdgerecht een passende wijn. Ik had als voorgerecht octopus en als hoofdgerecht een heerlijke seabaars. Wauw wat was dit Goddelijk! Als dessert had ik wonton gevuld met warme appel (een soort appelflap maar dan anders) en de rest had een espresso martini. Vlak voor we weg gingen sloten we af met een goede tequila die we moeste nippen i.p.v. shotten, dat zegt voldoende. Ook nu gingen we nog even het casino in het had ik meer geluk dan Tom. Om half 12 waren we weer thuis waar Neal gelukkig de hele avond heerlijk had door geslapen.

Een dubbele oorontsteking & afscheid nemen blijft kloten

Woensdag was alweer de laatste volledig dag dat Stan en Aukje hier zijn en Neal ging naar de opvang. Hij heeft niet meer overgegeven en had nog steeds geen koorts maar toch was hij anders dan normaal. Ik meldde op de opvang dat ze me moesten appen als het toch niet zou gaan, dan zou ik hem meteen komen ophalen. Toen ik Neal had weggebracht reden we met zijn vieren naar het buggy verhuur bedrijf. Vanochtend zouden we een paar uur de noord kant van het eiland gaan over crossen en hier had ik onwijs veel zin in. Kei hard rond scheuren en een kant van het eiland bekijken die ook Tom en ik nog niet eerder hadden gezien. Het was onwijs tof en de ochtend vloog voorbij. Eenmaal thuis doken we het zwembad in maar dat was voor mij van korte duur. Tegen half 3 werd ik geappt of ik Neal kon komen ophalen. Hij had het goed volgehouden en lekker gespeeld maar werd nu wel erg hangerig en warm. Gelukkig had hij ook nu geen koorts maar zag wel behoorlijk bleek. Eenmaal thuis speelde Neal alsof er niks aan de hand was en dat was fijn. Donderdag had ik een afspraak bij de dokter staan, ik vond het toch fijn als Neal even nagekeken werd en dit gevoel bleek goed. Neal heeft helaas weer een beginnende dubbele oorontsteking. We hebben neusspray mee gekregen en moeten hem zetpillen geven tegen de pijn, dit zou er ook voor kunnen zorgen dat hij weer meer gaat eten. Die avond namen we afscheid van Stan en Aukje die door Tom naar de airport werden gebracht. Echt ik blijf elke keer denken; de volgende keer wordt het vast makkelijker als mensen weg gaan. Maar dat is echt niet zo, het blijft rot. elke. keer weer.. maar wat hebben we twee heerlijke weken gehad! De dagen die daar op volgenden brachten we vooral thuis door met zijn drietjes omdat naast Neal ook ik niet lekker werd en we er flink op los hoesten. 

Nou lieve mensen dat was hem weer, sorry ik heb echt mijn best gedaan het kort te houden maar we hebben zo veel gedaan.. En ach het is en blijft mijn ‘dagboek’ dus jullie moeten het er mee doen haha. Bedankt voor het lezen en hopelijk ben je er volgende week weer. Tot dan โ˜€๏ธ.

Reactie plaatsen

Reacties

Oma Greveling
3 maanden geleden

Wat is het weer een leuke active blog vol met leuke uitstapjes en heerlijk eten, jammer voor Neal dat hij iedere keer weer ziek wordt met als klap op de vuurpijl een dubbele oorontsteking, niet leuk voor dat ventje en voor jullie, lieverd geniet van elkaar en van het leven ๐Ÿฅฐ๐Ÿ˜˜๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹โค๏ธ๐Ÿ’™๐Ÿ’™