Week 30

Maar voor dat het vrijdag was gingen er natuurlijk nog een paar dagen over heen. Deze week had ik eindelijk mijn echte rijles, en hoewel het rijden natuurlijk het zelfde is, wordt er in het verkeer gefocust op totaal andere dingen dan in Nederland. De les begon met de basis en in Nederland betekend dat welk pendaal is waarvoor en welke versnellingen zijn er, op Aruba was de basis echt de basis namelijk het om doen van de gordel. Iets wat trouwens hier alleen voor in de auto verplicht is. Maar schijnbaar wordt het om doen van de gordel zelfs tijdens het examen nog wel eens vergeten. Je snapt dat ik erg hard moest lachen toen ik dit even samen met mijn rij-instructrice moest doen. Zij is trouwens Arubaans maar heeft twee keer lange tijd in Nederland gewoond en is het met veel van mijn; huh wat gek dat jullie dat hier zo doen, eens. Heb trouwens dankzij deze les wel geleerd dat te pas en te onpas toeteren hartstikke normaal is, ben toch blij dat ik in Nederland al lessen heb gehad, en dus daar heb leren rijden. Anders zou ik straks denk ik binnen 5 minuten aan gehouden zijn!

De rijles ging verder prima, sommige dingen waren even wennen (denk aan; zwerfhonden die zo maar oversteken, rechts heeft officieel voorrang maar in de praktijk is het de grootste auto, en man wat zijn er veeeeeeel zandwegen) maar dat is logisch. Zoals ik al zei heb ik een Arubaanse rij-instructrice, ik heb met haar echt onwijs veel lol en dat maakt dat ik het bijna jammer vind dat ik als het allemaal mee zit nog deze maand mijn rijbewijs kan halen. Tom daar in tegen kan niet wachten en heeft mij alvast voorbereid dat ik de komende 800.000 keer mag rijden zodra dat pasje binnen is.

Verder naar donderdag ochtend want deze dag begon even gek, Tom belde met de mededeling dat omdat er morgen (de afgesproken datum voor de levering van de container) waarschijnlijk geen douane beschikbaar zou zijn, dat ze daarom vandaag de container kwamen openen en uitpakken. Meteen aan en gereed werd alles in werking gezet voor onze spullen. Papa haalde hun bed uit elkaar en drinken en broodjes werden gehaald. Toen ik om 10.30 met Neal bij Senco (soort gemeentehuis) zat, want ja wij mochten dan ook eindelijk ons bewijs van inschrijving ophalen, en zijn nu officieel inwoners van Aruba! stuurde Tom dat het uitpakken toch in eens niet door ging. Wauw dit was even schakelen… Zoiets is in Nederland bijna ondenkbaar maar hier kan dat gewoon. Licht teleurgesteld kwamen we thuis en besloten we dan maar naar het strand te gaan. Samen met collega’s, partners en andere kindjes maakten we er uiteindelijk toch een leuke dag van. Wel besloten we ons niet meer te veel te verheugen op dat de container morgen wel zou komen, want er was immers gezegd dat er waarschijnlijk geen douane beschikbaar zou zijn. Gelukkig kwam de volgende dag het verlossende bericht dat de verhuizers en douane beambte toch onderweg waren, en JA ik heb echt gehuild van blijdschap.