Week 35

Gepubliceerd op 4 september 2023 om 08:12

Hi leuke mensen welkom bij een nieuwe week blog.

Tom zei het vorige week al: “ Jouw leven gaat nu pas echt beginnen”, en hij had gelijk. Ik heb mijn vrijheid terug dankzij mijn rijbewijs. Ik kan gaan en staan waar ik wil, ben niet meer afhankelijk van anderen en vooral dat laatste voelt geweldig. Waar ik vrijdag na het ophalen van het rijbewijs nog wel zenuwachtig was, je rijdt toch ineens zonder iemand naast je die op de rem kan trappen wanneer dit nodig is, gaat dit nu na een week een stuk beter. Zie ik nog overal gevaar? Ja, maar dat komt vooral omdat de meeste Arubanen nou eenmaal als gekken rijden en zich totaal niet aan de verkeersregels houden. Ik denk zelfs dat ik liever de fietsers in Nederland zie die hun hand niet uit steken dan deze soms levensgevaarlijke figuren. Gelukkig is het hier heel normaal om overal voor te toeteren en daar doe ik dan ook maar vrolijk aan mee.

Benieuwd naar wat we deze week weer allemaal gedaan hebben? Lees gauw verder.

Maandag; Vanmorgen stond ik enthousiast op: ik had een leuke dag gepland voor Neal en mij en had er zin in. We begonnen met een ontbijtje thuis. Neal kreeg een boterham met appelstroop en zuivelspread en ik nam een wafel met avocado en ei. Onder het mom van zelf de slingers ophangen op maandag vond ik dit een erg geslaagd ontbijtje. Rond half 11 zijn we in de auto gestapt, lekker met mijn eigen muziek op zonder dat iemand daar iets van zegt! Of nou ja, dat wil zeggen totdat Neal er klaar mee was en juf Roos gedraaid moest worden om hem rustig te krijgen. We reden naar Oranje stad. Zonder problemen parkeerde ik daar de auto en dat gaf mijn zelfvertrouwen een boost! We zijn naar Kok Optiek gewandeld, een grote (zonne)brillen keten op Aruba. Afgelopen vrijdag had Tom hier een mooie zonnebril uitgezocht en deze ging ik vandaag voor hem ophalen. Toen we klaar waren en de zonnebril hadden, hebben we nog even de winkelstraat door gelopen. Ik kocht voor Neal autootjes om op de speelmat mee te spelen en, als afsluiter hebben we geluncht bij het Aruba Experience-café. Er zat een dame op leeftijd, alleen en vlakbij ons aan een tafeltje. Neal vond haar erg leuk en we raakten aan de klets. Het was een heel gezellige middag!

Dinsdag; Vandaag had ik in eerste instantie niet veel op de planning staan. Ik merkte dat ik best moe ben, maar dat is ook niet gek als je beseft dat ik 8 weken geleden op het eiland ben aangekomen en vanaf dat moment alleen maar bezig ben geweest met het wennen, de verhuizing en alle zaken rondom. Daarnaast ben ik ook non-stop aan het leren geweest voor de auto-theorie. Het boekje zat altijd in mijn tas en elk vrij moment sloeg ik het open. Het was mentaal best pittig merk ik nu. Tegen het einde van de ochtend wou ik er toch even uit. Shindy had me ook geappt of ik zin had om mee naar de winkel te gaan. Uiteindelijk kocht ik daar een mooie groene jumpsuit en we aten een gebakje met lavendellimonade. Het was heel fijn om er even uit te zijn! Toen we afscheid namen, besloot ik direct even boodschappen te gaan doen. Ik liep door de winkel en hoorde ineens iets over Zwolle voorbij komen. Ik stopte om te luisteren en hoorde een interview op de radio over de Bruisweken in Zwolle. Sta je dan, in een winkel op Aruba en hoor je je eigen stadje voorbij komen. Heel gek en bijzonder.

 

Donderdag; Vanmorgen stond er een koffie date met Kayleigh, Shindy, Emma en Elise (dat zijn de vrouwen van een aantal van Tom zijn collega’s) op de agenda. We hadden afgesproken bij een koffiezaakje in een woonwinkel. Ik bestelde voor het eerst sinds ik hier op Aruba ben weer eens een chai latte en die was erg goed! Neal was druk en aanwezig. Toen ik even niet oplette, gooide hij een potje met een kunstplantje zo hop, van de tafel... Kapot! Het potje zag er niet zo nieuw uit, er was ook al een stukje af, en ook het kunstplantje had zijn beste tijd gehad, maar toch vond ik het netjes om bij de kassa aan te geven dat mijn zoon het potje op de grond had gegooid. Ik zei dat als er voor betaald moest worden ze het maar moesten zeggen. Ik had oprecht niet verwacht dat ze hier op terug zouden komen, maar dit bleek even anders te gaan. Het potje en plantje koste namelijk 20 gulden. Ik zei lachend tegen Neal dat dit van zijn zakgeld zou af gaan, maar was er wel beduusd van dat het zoveel geld kostte. We hebben nog lekker geluncht met zijn allen, ik at een spinazie wrap met tonijnsalade en ‘s middags waren we weer thuis. De rest van de dag hebben we weinig gedaan. Neal had in de auto geslapen en besloot dat dit genoeg was voor de rest van de dag terwijl ik kapot was. Daarom hebben we juf Roos aangezet op de tv, en samen hebben wij hier de hele middag naar gekeken. Moet ook eens kunnen toch?!

Weekend; Het weekend bestond uit verschillende activiteiten.

Op vrijdag hadden we Nieuwkomersdag op de kazerne. Ruim drie en een half uur in een ijskoude sportzaal, de airco deed het hier erg goed, luisteren naar presentaties over het reilen en zeilen op Aruba. Heel interessant, hoewel het merendeel eigenlijk al bekend was. Het was daarom een lange zit waarvan eigenlijk alleen de laatste spreker, een lokale man in klederdracht, leuk was om naar te luisteren.

‘s Zaterdags hadden we de verjaardag van Nikki. Dit was heel erg gezellig. Verjaardagen zijn hier toch echt anders dan in Nederland omdat iedereen een grote tuin en vaak ook een zwembad heeft. Plus natuurlijk het bijna altijd mooie weer! Ik ben die avond niet te laat terug naar huis gegaan: Neal had weinig geslapen die dag en mijn batterij was ook leeg. Sinds dinsdag ben ik constant moe en heb weinig puf of zin om iets te doen. Vrijdag tijdens de presentaties kregen we te horen dat deze emoties en gevoelens horen bij het emigratieproces: de eerste weken van drukte en zaken regelen zijn voorbij en dan zak je in. Ik merk dat ik daarom gewoon even toe moet geven aan rust en heb vanavond daarom gekozen om heerlijk buiten op de bank Sex and the City te kijken.

Zondagochtend zijn Neal en ik er heerlijk even op uit geweest, we zijn naar de vuurtoren gereden en hebben daar een stuk gewandeld. Hoewel, ik wandelde en Neal sliep lekker. Ik was toe aan rust, had heerlijk mijn oortjes in met een podcast en genoot van het uitzicht. Op de terugweg stopten we even bij de Starbucks voor een iced chai latte. De rest van de middag hebben we met zijn drieën doorgebracht in en rondom huis. We hebben gezwommen en in de avond lekker eten afgehaald. Precies zoals een zondag hoort te zijn.

Bedankt ook deze week weer voor het lezen. En nu je hier toch bent, heb ik nog een vraag: Omdat ons leven hier op Aruba steeds ‘normaler’ begint te worden, twijfel ik of het nog leuk is voor jullie om elke week een blog te lezen. Zouden jullie het leuker vinden om eens per 2/3 weken een wat uitgebreidere blog te lezen over de highlights van die weken, of blijft het een wekelijkse blog over alles wat we mee maken? Let me know ☀️.

Reactie plaatsen

Reacties

Erika Dechamps
een jaar geleden

Hi Natalja, ik vind het in ieder geval elke week weer super leuk iets van je te vernemen en te lezen hoe het jullie vergaat. Maar ik kan me ook voorstellen dat het voor jullie steeds meer dagelijkse kost wordt. Wat je ook besluit te doen met deze blog, ik blijf je volgen 😉

Esther Huijsmans
een jaar geleden

Ik vind het leuk om elke week je belevenissen op Aruba te lezen.