Week 29, 30, 31 en 32

Gepubliceerd op 14 augustus 2024 om 15:00

Hi leuke mensen welkom bij een nieuwe week blog.

Ik hoop dat jullie een fijne (zomer) vakantie hebben gehad. Ik wel en kan niet wachten jullie bij te praten over de afgelopen 4 weken. Lees je mee? 

Inpak stress, afscheid nemen van Meatball en campinglife in Nederland 

Tom zijn vakantie begon op vrijdag middag 19 juli en dat was voor mij ook het startsein om te beginnen met het inpakken van de koffers. Niks zo wisselvallig als het Nederlandse weer dus ja wat neem je mee? Uit tassen en dozen haalden we voor de zekerheid onze lange broeken en truien. Het lukte mij om voor Neal en mijzelf alles in een handbagage koffer te krijgen. Achteraf gezien totaal niet nodig want Neal mocht ook gewoon een 23 kg koffer mee en dit zou ons op de terugweg een flinke bijbetaling hebben gescheeld! Maar zoals mijn vader altijd zegt; “Als je alles van tevoren weet kan je met een kwartje de wereld rond”. Goed ik was best trots op mijn inpak skills en mijn grote koffer kon ik hierdoor vol stoppen met dingen die in Nederland zouden achterblijven waardoor ik veel speelgoed voor Neal mee terug zou kunnen nemen. Slim bedacht dacht ik zo en ADHD’r als ik ben stond zaterdag middag voor Neal en mij de koffers ingepakt en wel klaar terwijl we pas maandag zouden vertrekken...

Neal vond het maar gek zijn poezen vriend in een kooi

Zo verschillend als we zijn begon Tom geheel relaxt pas maandag ochtend met het inpakken van zijn koffer en bracht ik meatball naar zijn kattenhotel. Ik heb gehuild toen ik hem daar achterliet; Niet omdat hij het slecht zou gaan hebben, in tegendeel met al die klim en klauter dingen wist ik dat hij de tijd van zijn leven zou gaan hebben. Maar omdat het de allereerste keer was dat hij uit zijn vertrouwde omgeving weg zou zijn zonder ons en hoe zou hij daarop gaan reageren? Toen wij twee dagen in Nederland waren kreeg ik een uitgebreid bericht van Katy de eigenaresse van het kattenhotel en de daarbijbehorende foto’s. Meatball had het naar zijn zin zoals verwacht en dat was erg fijn. Goed terug naar maandag; Na dat Tom ook zijn koffer had ingepakt en we alles in de auto hadden reden we tegen 17:00 naar de airport. Het inchecken ging vlot, de douane duurde wat langer maar tegen 18:45 konden we aan boord van het vliegtuig. Na een korte vlucht landen we op Bonaire voor een tussenstop van ongeveer 5 kwartier. Het was ondertussen ruim 20:30 en dat betekende dat het voor Neal (allang) bedtijd was en hij viel dan ook vrij snel in slaap. Uiteindelijk heeft hij geslapen tot ongeveer 2,5 uur voor landen en hoewel ik best zenuwachtig was ging deze heenvlucht echt perfect. Op Schiphol werden we opgewacht voor mijn zusje en nichtje die met ballonnen klaar stonden. Ooh jongens wat was het fijn hun weer te zien en te kunnen knuffelen. We sliepen in de stacaravan van mijn ouders in Zwartsluis en dat was top want zo hadden we toch een eigen plekje en hoefde we niet bij verschillende mensen aan te kloppen voor een slaapplek. Maar het campingleven was top mede omdat mijn ouders een paar plekken van ons vandaan stonden en ook mijn oom en tante uit Noorwegen een paar dagen aansloten. We hebben erg genoten van de gezelligheid en de hulp van familie om ons heen. Het weer werkte natuurlijk ook erg mee want phoe wat hebben we het getroffen...  Heel Nederland heeft weken moeten wachten op de zon en precies in de weken dat wij er waren scheen hij. Dat was pas echt geluk hebben!

Een vertrouwd weer zien en druk geplande dagen!

Het weerzien met familie en vrienden was fijn en toch ook zo ‘normaal’. Hoe zal ik het zeggen; je weet dat je mensen een jaar niet hebt gezien, maar het voelt alsof je een week daarvoor nog bij ze op de bank hebt gezeten met een theetje of glas wijn. Natuurlijk is er genoeg veranderd want er zijn vriendinnen die baby’s hebben gekregen, zijn verhuisd of verloofd maar het voelde net zo vertrouwd als een jaar daarvoor. En dat maakte me extra dankbaar voor de vriendschappen die ik heb opgebouwd. De dagen waren (vooral voor mij) erg vol gepland want meerdere mensen op het eiland hadden gezegd; “je wordt geleefd en een vakantie in Nederland is geen vakantie”. Daarom dacht ik dat ik dit voor kon zijn door alles te plannen, zo wist ik zeker dat ik tijd en ruimte voor niks en dus vakantie over zou houden.

Hahahaha

Leuk geprobeerd zul je denken en dat was ook zo. Uiteindelijk zaten er dagen tussen dat ik 5 verschillende mensen (op een dag ja) zag en ik kan je vertellen dat is heftig als je al een jaar lang een low sociaal leven hebt. Maar ik wist ook dat het wel weer een jaar tot anderhalf kon gaan duren voor we weer in Nederland zouden zijn dus ik wou alles eruit halen wat erin zat. Ik heb in deze vakantie het grootste gedeelte van mijn vriendinnen allemaal een keer gezien en de rest van de tijd ging naar familie. Zo hielden we slaapfeestjes bij mijn schoonzusje en zwager zodat Neal en neefje Xavi lekker veel tijd met elkaar hadden, ging ik met opa en oma en alle kleinkinderen een dagje weg en hadden mijn zusje en ik quality time tijdens een dagje shoppen in de westfield mall of the Netherlands. Met vriendinnen kletste ik bij, huilden we om alles wat we van elkaar gemist hadden en werd ik natuurlijk ook bijgepraat over de laatste roddels. Tijdens de vele bezoekjes aan familie en vrienden werden we ook verwend met cadeautjes voor Neal en over Neal gesproken; wat heeft hij het deze vakantie top gedaan. Hij werd van hot naar her gesleept en kreeg zoveel indrukken en prikkels maar bleef zijn vrolijke spontane zelf. Zowel mijn zusje als mijn schoonzusje waren wat nerveus geweest voor het weerzien met Neal, want wat als hij hun niet zou herkennen? Gelukkig waren deze zorgen voor niks en kreeg iedereen een dikke knuffel of high five. De nachten waren wel iets minder, hij had erg last van de jetleg en dat resulteerde erin dat we ongeveer de hele vakantie vanaf een uur of 1 s ‘nachts met zijn drietjes in bed lagen. Ach ook wel gezellig natuurlijk!

De dag van vertrek, een te zware koffer en veranderingen in huis.

Twee weken in Nederland waren veel te kort en het vloog voorbij. Toch waren zowel Tom als ik er een paar dagen voor vertrek aan toe om weer naar huis te gaan. Terug naar ons eigen huis, eigen bed en vooral terug naar Meatball en ons leventje. Dat is een goed teken want Aruba is het afgelopen jaar echt ons thuis geworden. De dag van vertrek brak aan op maandag 5 augustus en door beide vaders werden we naar Schiphol gebracht. Na de laatste knuffels liepen we de poortjes door waar we zoals ik al benoemde moesten bij betalen voor mijn veel te zware koffer en gingen we op naar huis. De terugvlucht was een dagvlucht en dus was Neal op een dut van 1,5 uur na wakker. Hij deed het goed, speelde en keek filmpjes maar wou vooral veel rondlopen wat dan weer wat minder comfortabel was voor ons haha. Ik had verwacht wel een week of 2 depressief rond te lopen van gemis maar dit viel gelukkig mee. Tuurlijk, missen doe ik alles en iedereen iedere dag maar we hebben Tom’s laatste vakantie week productief ingezet en daardoor vlogen de dagen voorbij. In en rond om het huis hebben we wat dingen veranderd en het voor Neal meer speelbaar gemaakt, zo is de eettafel weg (deze was behoorlijk gammel geworden) en heeft deze plek plaats gemaakt voor een groot kleed met klimtoestel en toettoet autobaan. Buiten hebben wij een speelhuisje en zandbak neergezet en ook de hangmat heeft een andere plek. Het voelt een beetje als een new year new house en dat is fijn en geeft rust en overzicht in mijn hoofd haha.

Dag lieve opa’s tot de volgende keer

Chillen in het vliegtuig en op naar huis

Nou lieve mensen dat was hem dan, de vakantie blog. Vanaf deze week ging Tom weer aan het werk en ook de opvang ging weer open. Back to normal life en ik ben misschien de enige ter wereld maar ik vind het wel lekker. Dankbaar voor de herinneringen en vele knuffels waar ik weer een poos op kan teren wens ik jullie een fijne dag (wanneer je dit leest) en hopelijk tot volgende week ☀️!

Reactie plaatsen

Reacties

Oma Greveling
een maand geleden

Lieve kleindochter, wat hebben genoten van jullie, gezellig op de koffie, dagje uit met elkaar en wat was het toch leuk bij de Kas van Kaat er was zoveel te kijken en te spelen voor Neal dat was een goede suggeste van Sven,👍👍 dan hadden we nog camping Life en samen bij ons in de tuin pannekoeken eten, we kunnen hier met liefde op terugkijken, heel goed en fijn om op terug te kijken 😘💋💋💋💋❤️💙💙

Esther
een maand geleden

Love You

Susan Mosman
een maand geleden

Het was super leuk en fijn om jullie weer even te zien. En wat een heerlijk ventje is Neal geworden. En ik snap het best, het is heerlijk om iedereen weer te zien en als van ouds lekker bij kletsen, maar het is ook wel weer heerlijk om in je eigen huisje te zijn. En dat is ook goed 😀